SCJP - Klasy StringBuffer i StringBuilder

Kilka dni temu – w artykule „SCJP - Klasa String” – pisałem o klasie String. Dziś będzie o dwu kolejnych klasach używanych do operacji na napisach; klasie StringBuffer i StringBuilder.

Klasa String reprezentuje sekwencję znaków, typ napisowy. Jak napisałem w poprzednim artykule, obiekty klasy String są niemodyfikowalne (ang. immutable); każda operacja, w wyniku której chcemy otrzymać inny napis na bazie istniejącego wymaga utworzenia nowego obiektu, do reprezentowania tego nowego napisu. Jest to coś, czego chcielibyśmy uniknąć. Potrzebujemy więc typu, który reprezentował by modyfikowalną sekwencję znaków i właśnie tym jest klasa StringBuffer. Aby zapewnić bezpieczne przetwarzanie wielowątkowe (ang. thread-safe) operacje klasy StringBuffer są synchronizowane. Ułatwia to znakomicie programowanie ale w sytuacji gdy wiemy, że nasza aplikacja nie będzie wykonywana przez więcej niż jeden wątek synchronizacja jest zbędna i wprowadza bezsensowne straty wydajnościowe. Z tego powodu do specyfikacji Java SE w wersji 5 dodano klasę StringBuilder, która różni się od klasy StringBuffer tylko tym, że jej metody synchronizowane już nie są. Poniżej przedstawiam metody tych klas – te ważne z perspektywy egzaminu SCJP – na przykładzie klasy StringBuilder, ale jak wiemy klasa StringBuffer ma metody analogiczne, tyle, że synchronizowane.

public StringBuilder append(String str) - Metoda ta zmodyfikuje łańcuch znaków reprezentowany przez obiekt dla którego ją wywołano w ten sposób, że do jego końca doklei napis przekazany jako argument. Metoda ta ma wiele wariantów różniących się typem parametru; istnieją między innymi wersje dla parametrów typu: int, char, boolean czy Object. Metoda ta zwraca obiekt dla którego została wywołana (nie nowy obiekt jak w klasie String) aby umożliwić wywołania łańcuchowe (ang. chained invocations). Uruchomienie metody

public static void main(String[] args) {
    StringBuilder stringBuilder = new StringBuilder();

    System.out.println(stringBuilder.append("mam ").append(5).append(" lat"));
}

spowoduje wyświetlenie napisu ‘mam 5 lat’.

public StringBuilder delete(int start, int end) - Metoda ta zmodyfikuje obiekt dla którego ją wywołano w ten sposób, że usunie ciąg znaków określony argumentami wywołania. Pierwszy argument to pozycja pierwszego znaku który ma być usunięty (jak zawsze liczymy od 0-ra) a drugi to pozycja pierwszego znaku który usunięty nie będzie. Metoda ta także zwraca obiekt dla którego została uruchomiona. Uruchomienie metody

public static void main(String[] args) {
    StringBuilder stringBuilder = new StringBuilder("mam 55 lat");

    System.out.println(stringBuilder.delete(4, 5));
}

spowoduje wyświetlenie napisu ‘mam 5 lat’.

public StringBuilder insert(int offset, String str) - Metoda ta zmodyfikuje obiekt dla którego ją wywołano w ten sposób, że na pozycji określonej pierwszym argumentem wywołania zostanie wklejony String przekazany jako drugi argument. Analogicznie jak metoda append(..) metoda insert(…) występuje w wielu odmianach, akceptujących jako drugi argument typy takie jak (między innymi): int, float, char, Object. Zwrócony obiekt to obiekt dla którego wywołano metodę. Uruchomienie programu

public static void main(String[] args) {
StringBuilder stringBuilder = new StringBuilder("mam 5 lat");

    System.out.println(stringBuilder.delete(4, 5).insert(4, "niewiele"));
}

spowoduje wyświetlenie napisu ‘mam niewiele lat’.

public StringBuilder reverse() – Metoda ta odwraca kolejność znaków w obiekcie dla którego ją wywołano. Tak jak dla innych metod, zwrócony obiekt to obiekt dla którego wywołano metodę. Uruchomienie programu

public static void main(String[] args) {
StringBuilder stringBuilder = new StringBuilder("abcdef");

    System.out.println(stringBuilder.reverse());
}

spowoduje wyświetlenie napisu ‘fedcba’.